ค้นเจอ 145 รายการ

วักกะ

หมายถึงว. คด, ไม่ตรง, โกง, งอ. (ป.; ส. วกฺร).

วัฒกะ

หมายถึง[วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. ว. งอกงาม, เจริญ. (ป. วฑฺฒก; ส. วรฺธก).

วินตกะ

หมายถึง[วินตะกะ] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๖ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป., ส. วินตก). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).

ศาก,ศาก-,ศากะ

หมายถึง[สากะ-] น. ผัก; ต้นสัก. (ส.).

ศุกะ

หมายถึงน. นกแก้ว, นกแขกเต้า. (ส.).

ษัฏกะ

หมายถึง[สัดตะกะ] น. หมวด ๖ คือรวมสิ่งละ ๖. (ส.; ป. ฉกฺก).

สามิกะ

หมายถึงน. เจ้าของ; ผัว. (ป.).

สูจกะ

หมายถึง[-จะกะ] น. ผู้ชี้แจง; ผู้นำจับ; ผู้ส่อเสียด. (ป., ส.).

เมลกะ

หมายถึง[เมละกะ] น. หมู่, ประชุม. (ป., ส.).

โมษกะ

หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).

รุกขกะ

หมายถึง[-ขะกะ] น. ต้นไม้เล็ก. (ป.).

เอฬกะ

หมายถึง[เอละกะ] น. แกะ, แพะ. (ป.; ส. เอฑก).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ