ผลการค้นหา

ปริจาค

หมายถึง[ปะริจาก] น. บริจาค. (ป. ปริจฺจาค).

กระโหย

หมายถึง[-โหยฺ] (กลอน) ก. โหย คือ ร้องไห้, ครํ่าครวญ.

คชินทร์,คเชนทร์

หมายถึงน. พญาช้าง. (ส. คช + อินฺทฺร).

เจษฎา

หมายถึง[เจดสะดา] น. ผู้เป็นใหญ่ที่สุด, พี่. (ป. เชฏฺ; เชฺยษฺ).

เจตคติ

หมายถึง[เจตะ-] น. ท่าทีหรือความรู้สึกของบุคคลต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่ง. (อ. attitude).

กรรซ้นน

หมายถึง[กันซั้น] (โบ) ก. ทัน, กระชั้น, เช่น พราหมณ์จะมากรรซ้นน. (ม. คำหลวง กุมาร).

ใจยักษ์

หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจอำมหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจมาร เป็น ใจยักษ์ใจมาร.

เชียร

หมายถึงว. แก่ครํ่าคร่า, ชำรุด. (แผลงมาจาก ชีระ).

ฐานบัทม์

หมายถึงน. ฐานบัวหน้ากระดานบัวควํ่าบัวหงาย.

เลหลัง

หมายถึง[-หฺลัง] ก. ขายสิ่งของโดยวิธีที่ผู้ต้องการประมูลราคากันให้สูงขึ้นโดยลำดับ ใครให้ราคาสูงสุด ก็เป็นผู้ซื้อได้; ขายทอดตลาด. (โปรตุเกส = leilao).

ชำเนียร

หมายถึงว. แก่ครํ่าคร่า, ชำรุด. (แผลงมาจาก เชียร).

ครรหิต

หมายถึง[คันหิด] (แบบ) ว. ถูกจับไว้, ถูกยึดไว้, ซึ่งถือไว้, เช่น ก็บ่มิครรหิตให้แล้. (ม. คำหลวง กุมาร). (ป. คหิต; ส. คฺฤหิต).