ตัวกรองผลการค้นหา
พาฬหะ
หมายถึง[พานหะ] ว. หนัก, ยิ่ง. (ป.).
ค่อนข้าง
หมายถึงว. หนักหรือกระเดียดไปทางใดทางหนึ่ง เช่น ค่อนข้างดี.
ตกหนัก
หมายถึงก. รับทุกข์, รับเคราะห์, รับภาระหรือหน้าที่หนัก.
นัก
หมายถึงว. อย่างยิ่ง, มากหรือหนักไปในทางใดทางหนึ่ง, เช่น หนาวนัก ร้อนนัก.
เมาหมัด
หมายถึงก. มีอาการมึนงงเพราะเคยถูกชกหนัก ๆ มาแล้ว.
หุ้มกลอง
หมายถึง[-กฺลอง] น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์ วิหาร, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน เรียกว่า ด้านสกัด.
โพก
หมายถึงก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.
เทิน
หมายถึงก. ทูน เช่น เอาของเทินหัว.
ล้มคะมำ
หมายถึงก. ล้มหัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
ศิโรรัตน์
หมายถึงน. เพชรประดับหัว. (ส.).
โกรกหวัด
หมายถึงก. โกรกหัวโดยใช้นํ้าต้มกับหัวหอมและใบมะขามเพื่อแก้หวัด.
โงก
หมายถึงว. อาการที่หัวงุบลงเพราะง่วง.