ค้นเจอ 331 รายการ

นักษัตรปาฐก

หมายถึงน. นักดาราศาสตร์. (ส.).

ปฐพี

หมายถึง[ปะถะ-, ปัดถะ-] น. แผ่นดิน. (ป. ปวี).

ปฐมบุรุษ

หมายถึง[ปะถมมะ-, ปะถม-] น. บุรุษที่ ๑, ตามไวยากรณ์ ได้แก่ สรรพนามพวกที่ใช้แทนชื่อผู้พูด เช่น ข้า เรา แต่ตามไวยากรณ์บาลีหมายถึงพวกที่เราพูดถึง เช่น เขา.

ปฐมฤกษ์

หมายถึง[ปะถมมะ-] น. ช่วงเวลาแรกของฤกษ์. ว. เริ่มแรก เช่น ฉบับปฐมฤกษ์.

ประทุฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

ประทุษฏจิต,ประทุษฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

ปีฐะ,ปีฐกะ

หมายถึง[-ถะกะ] น. ตั่ง, ที่นั่ง, เก้าอี้, ม้า. (ป., ส.).

ผ้ากฐิน

หมายถึงน. ผ้าพิเศษที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตแก่ภิกษุเฉพาะกฐินกาล.

เผาอิฐ

หมายถึงก. เผาดินซึ่งส่วนมากทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าให้สุกเพื่อใช้ก่อตึกหรือกำแพง เป็นต้น.

พยานหลักฐาน

หมายถึง(กฎ) น. บุคคล เอกสารหรือวัตถุที่ใช้ในการยืนยันหรือพิสูจน์ข้อเท็จจริง. (อ. evidence).

มัญชิษฐะ,มัญชิษฐา

หมายถึง[มันชิดถะ, มันชิดถา] น. ฝาง. (ส.; ป. มญฺเชฏฺ).

มัญเชฏฐะ,มัญเชฏฐะ,มัญเชฏฐิกา

หมายถึงน. ฝาง. (ป., ส. มญฺชิษฺา).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ