ตัวกรองผลการค้นหา
ปลอบ,ปลอบโยน
หมายถึง[ปฺลอบ] ก. พูดเอาอกเอาใจให้คลายอารมณ์ขุ่นหมอง.
อาเวค
หมายถึง[-เวก] น. อารมณ์, ความรู้สึก, ความสะเทือนใจ. (อ. emotion).
ช่ำ
หมายถึงว. มากพอแก่ความต้องการจนสมอยาก เช่น เที่ยวเสียชํ่า กินเสียชํ่า.
ลิบลับ
หมายถึงว. พ้นสายตาไป เช่น อยู่เสียไกลลิบลับ.
เสียงปร่า
หมายถึงน. เสียงพูดที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริง, เสียงตอบรับที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ.
ชั่วแต่ว่า
หมายถึงว. เสียแต่ว่า, เว้นแต่ว่า, เพียงแต่ว่า.
ทดแทน
หมายถึงก. ตอบแทน, ชดใช้หรือชดเชยสิ่งที่เสียไป.
ส่วนได้ส่วนเสีย
หมายถึงน. ประโยชน์ที่ควรได้ควรเสียซึ่งมีอยู่ในส่วนรวม, การได้การเสียร่วมกับคนอื่น, เช่น เขาไม่สนใจงานนี้เพราะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียด้วย.
เสียงแปร่งหู
หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.
พิธีแตก
หมายถึง(ปาก) ว. เสียเรื่อง, ล้มเหลว.
รักษาเหลี่ยม
หมายถึงก. ระวังไม่ให้เสียชั้นเชิง, ระวังไม่ให้ถูกลบเหลี่ยม.
สะบักสะบอม
หมายถึงก. บอบชํ้าเต็มที เช่น ถูกชกเสียสะบักสะบอม.