ค้นเจอ 315 รายการ

ธรณีวิทยา

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยความรู้เกี่ยวกับประวัติ โครงสร้าง และสภาพของโลก.

ธราธร

หมายถึงน. ผู้ทรงโลกไว้ คือ พระวิษณุ หรือ พระนารายณ์. (ส.).

โมกขบริสุทธิ์

หมายถึงน. การที่พระจันทร์พ้นจากเงาโลกโดยสิ้นเชิง เมื่อมีจันทรุปราคา.

ศักรภพน์

หมายถึงน. โลกพระอินทร์, สวรรค์ชั้นดาวดึงส์. (ส.).

ธาดา

หมายถึงน. ผู้สร้าง, ผู้ทรงไว้, พระพรหมผู้สร้างตามหลักศาสนาพราหมณ์. (ป.).

ความถ่วง

หมายถึงน. แรงดึงดูดของโลกต่อเทหวัตถุ, แรงดึงดูดระหว่างกันของเทหวัตถุ. (อ. gravity).

เทวนิยม

หมายถึงน. ลัทธิที่เชื่อว่ามีพระเจ้าผู้ทรงอำนาจยิ่งใหญ่พระองค์เดียว พระเจ้านั้นทรงมีอำนาจครอบครองโลกและสามารถดลบันดาลความเป็นไปในโลก. (อ. theism).

ก่อมก้อ

หมายถึงว. ค่อม, เตี้ย, เช่น มีเจ่งตาบอดพลาย ก่อมก้อ. (โลกนิติ).

ไผทโกรม

หมายถึง[-โกฺรม] น. แผ่นดินตํ่า หมายความว่า ใต้หล้า คือ พื้นโลกเรานี้.

มหิดล

หมายถึงน. พื้นดิน, พื้นโลก. (ส. มหิตล, มหีตล).

รำพึงรำพัน

หมายถึงก. พูดอย่างที่คิดคำนึงอยู่ เช่น เขารำพึงรำพันว่า โลกนี้น่าอยู่จริงหนอ.

ธาตรี

หมายถึง[ทาตฺรี] (แบบ) น. แผ่นดิน, โลก, ในบทกลอนใช้ว่า ธาษตรี ก็มี. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ