ตัวกรองผลการค้นหา
ศูนย์ชุมชน
หมายถึงน. หน่วยงานถาวรที่เป็นศูนย์กลางในการวางแผนปฏิบัติงานและประสานงานบริการของหน่วยราชการและองค์การต่าง ๆ โดยประชาชนในท้องถิ่นนั้นจะเลือกคณะกรรมการขึ้นทำหน้าที่กำหนดนโยบายและบริหารงาน.
แมะ
หมายถึงก. นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น เอาไปแมะไว้, แหมะ ก็ว่า. ว. อาการที่นั่งหรือวางของทิ้งไว้ชั่วคราว เช่น พอเหนื่อยก็นั่งแมะตรงนี้เอง, แหมะ ก็ว่า.
แปวง
หมายถึงน. แปที่วางอยู่บนจันทันกันสาดหรือจันทันระเบียงของเรือนไทย โบสถ์ วิหาร หรือวางอยู่บนจันทันสำหรับอาคารที่มีหลังคาทรงปั้นหยา.
กระไดแก้ว
หมายถึงน. ชั้นสำหรับวางพาดสิ่งของเช่นใบลานหรืออาวุธเป็นต้น.
คานคอดิน
หมายถึงน. คานที่วางบนเสาตอม่อ มักจะอยู่เสมอระดับดิน.
ขาง
หมายถึงน. ไข่แมลงวัน เรียกว่า ไข่ขาง. (อะหม ขาง ว่า ขว้าง, วาง, ทิ้ง).
ล่อตา
หมายถึงว. ชวนให้อยากได้ เช่น วางกระเป๋าสตางค์ไว้บนโต๊ะล่อตาขโมย.
หิ้ง
หมายถึงน. ที่วางของซึ่งแขวนหรือติดไว้ข้างฝา เช่น หิ้งพระหิ้งหนังสือ.
มั่ว
หมายถึงก. สุมกัน, รวมกัน, ออกัน, ประชุม; ปะปนกันจนแยกไม่ออก เช่น วางของมั่วไปหมด.
ศิลาฤกษ์
หมายถึงน. แผ่นหินที่จารึกดวงชะตาของสถานที่ที่จะก่อสร้างแล้ววางตามฤกษ์.
กระษัยกล่อน
หมายถึง[-ไสกฺล่อน] น. ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณ ทำให้ร่างกายผอมแห้ง เกิดจากโรคกล่อน.
ตง
หมายถึงน. ไม้เครื่องเรือนที่วางบนรอดหรือคานสำหรับรองพื้นกระดานหรือฟาก.