ผลการค้นหา

ลมหายใจ* *ลมหายใจ *ลมหายใจ*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิด บทความ หาอะไรก็เจอ!
ค้นเจอ 527 รายการ

แขม่ว

หมายถึง[ขะแหฺม่ว] ก. ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง, กระแหม่ว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กระแสลม

หมายถึงน. สายลมพัด.
 พจนานุกรมไทย

ธารยักษ์

หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ

หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ ยืมจมูกคนอื่นหายใจ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ลมจับ

หมายถึงก. มีอาการวิงเวียนหน้ามืดบางคราวถึงกับหมดสติ, เป็นลม หรือ เป็นลมเป็นแล้ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ศัทธนะ

หมายถึง[สัดทะนะ] ก. พัด (ใช้แก่ลม), มีลมพัดมา. (บ.).
 พจนานุกรมไทย

ยืมจมูกคนอื่นหายใจ

หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นทำงานให้มักไม่สะดวกเหมือนทำด้วยตนเอง, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ

หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กระแหม่ว

หมายถึง[-แหฺม่ว] ก. แขม่ว, ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง. (แผลงมาจาก แขม่ว).
 พจนานุกรมไทย

ลม ๆ แล้ง ๆ

หมายถึงว. เลื่อนลอยเปล่า ๆ, ไม่มีผล, เช่น ฝันลม ๆ แล้ง ๆ ว่าจะถูกสลากกินแบ่ง.
 พจนานุกรมไทย

เซิง

หมายถึงน. (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ลมที่พัดจากตะวันตกมาตะวันออก เรียกว่า ลมเซิง.
 พจนานุกรมไทย

ขยล

หมายถึง[ขะหฺยน] น. ลม. (ข. ขฺยล่).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด