ตัวกรองผลการค้นหา
รถไฟ
หมายถึงน. รถที่พ่วงกันเป็นขบวนยาว ขับเคลื่อนโดยมีหัวรถจักรลากให้แล่นไปตามรางเหล็ก.
ยานพาหนะ
หมายถึงน. ยานต่าง ๆ มีรถและเรือเป็นต้น.
ยวดยาน
หมายถึงน. เครื่องขับขี่มีรถและเรือเป็นต้น.
บังโกลน,บังโคลน
หมายถึง[-โกฺลน, -โคฺลน] น. เครื่องบังเหนือล้อรถ ป้องกันโคลนมิให้กระเด็นขึ้นมาเปื้อนรถ.
มอเตอร์ไซค์
หมายถึง(ปาก) น. จักรยานยนต์, รถที่มีล้อ ๒ ล้อเหมือนกับรถจักรยาน ขับเคลื่อนด้วยกำลังเครื่องยนต์, รถเครื่อง ก็ว่า.
พ่วง
หมายถึงก. ต่อท้าย, ตามติด, เช่น ขอพ่วงไปด้วย, เรียกเรือที่พ่วงท้ายให้เรือโยงลากจูงไปว่า เรือพ่วง, เรียกรถที่พ่วงท้ายให้รถคันหน้าลากไปว่า รถพ่วง.
เรือกัญญา
หมายถึงน. เรือหลวงที่จัดตั้งเก๋งประกอบหลังคาทรงกัญญา ใช้เป็นเรือประทับแรม หรือเรือพระประเทียบ.
เสียอารมณ์
หมายถึงก. หงุดหงิด เช่น รถติดมากเลยทำให้เสียอารมณ์.
เก๋งพั้ง
หมายถึงน. เรือสำปั้นขนาดใหญ่มีเก๋งกลางลำ เช่น เรือเก๋งพั้งทั้งสอง สำรองเสร็จ. (นิ. ลอนดอน).
เทกระจาด
หมายถึงก. อาการที่รถบรรทุกหรือรถโดยสารเกิดอุบัติเหตุทำให้ผู้โดยสารตายหรือได้รับบาดเจ็บหรือข้าวของต้องเสียหายไปทั้งคัน.
แหวด
หมายถึง[แหฺวด] น. ชื่อเรือแจวชนิดหนึ่ง มีเก๋งรูปยาว ๆ ท้ายโตและสูง เรียก เรือแหวด.
นายท่า
หมายถึงน. ผู้มีหน้าที่ควบคุมดูแลกิจการที่ท่าเรือท่ารถ เช่นในการปล่อยเรือปล่อยรถตามกำหนดเวลาเป็นต้น.