ตัวกรองผลการค้นหา
ประณุท
หมายถึง[ปฺระนุด] ก. บรรเทา, ระงับ. (ส. ปฺรณุท; ป. ปนุท).
ไภษัชย์
หมายถึงน. เภสัช, ยาแก้โรค. (ส.; ป. เภสชฺช).
ตยาคี
หมายถึง[ตะยา-] น. ผู้บริจาค, วีรบุรุษ, นักพรต, เช่น พระศรีศรีสรศาสดา มีพระมหิมา นุภาพพ้นตยาคี. (สมุทรโฆษ). (ส.).
เสียจริต
หมายถึงว. เป็นบ้า, มีสติวิปลาส, วิกลจริต.
โคม่า
หมายถึงน. ภาวะหมดสติขั้นรุนแรง เกิดจากโรค การบาดเจ็บ ยาพิษ. (อ. coma).
อกรรมกริยา
หมายถึง[อะกำกฺริยา, อะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่ไม่ต้องมีกรรมรับ เช่น ยืน เดิน นั่ง นอน. (ส.).
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
นามานุกรม
หมายถึง[-นุกฺรม] น. พจนานุกรมคำวิสามานยนาม.
นุต
หมายถึง(แบบ) ก. ชมเชย, สรรเสริญ. (ป. นุติ).
รัถยา
หมายถึง[รัดถะยา] น. ทางเดิน. (ส. รถฺยา; ป. รจฺฉา).
วณิชย์,วณิชยา
หมายถึง[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).