ตัวกรองผลการค้นหา
พนวาสี
หมายถึง[พะนะ-] น. ผู้อยู่ป่า, ฤษี. ว. ซึ่งอยู่ในป่า. (ป., ส. วนวาสี).
โหลงโจ้ง
หมายถึง[โหฺลง-] (ปาก) ว. ลักษณะที่มีแต่นํ้าเป็นส่วนใหญ่ แทบไม่มีเนื้อเลย เช่น แกงมีแต่นํ้าโหลงโจ้ง.
ขลุกขลิก
หมายถึงน. เครื่องเล่นการพนันชนิดหนึ่ง ใช้ลูกเต๋า ๓ ลูกใส่จาน มีฝาครอบเขย่าแล้วเปิดออกมานับแต้ม, เต๋าเขย่า ก็เรียก; เรียกแกงเผ็ดที่มีนํ้าน้อยและข้น เช่นแกงฉู่ฉี่หรือพะแนงเป็นต้นว่า แกงขลุกขลิก หรือ แกงมีน้ำขลุกขลิก.
ป่าไม้พุ่ม
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้พุ่มขึ้นทึบ และยังไม่มีการบุกเบิก.
ลูกเถื่อน
หมายถึงน. ลูกช้างที่เกิดจากช้างเถื่อนในป่า.
วนศาสตร์
หมายถึงน. วิชาว่าด้วยการทำนุบำรุงรักษา และปลูกป่า.
เนื้อ
หมายถึงน. ชื่อสัตว์ป่าประเภทกวาง.
พนาธวา
หมายถึง[พะนาทะวา] น. ทางป่า.
อรัญวาส
หมายถึงน. การอยู่ในป่า. (ป. อรญฺวาส).
ย่อง
หมายถึงว. ที่ลอยเหนือขึ้นมา เช่น แกงมันย่อง, มีเงางาม เช่น ขัดพื้นเป็นมันย่อง.
ต้มเปอะ
หมายถึงน. ชื่อแกงอย่างหนึ่ง ใช้หัวตาลหรือหน่อไม้หรือใบขี้เหล็กเป็นต้น คล้ายแกงขี้เหล็ก แต่ไม่ใส่กะทิ ใส่ข้าวคั่วกับปลาร้าผสมด้วย.
ครึม,ครึมครุ
หมายถึง[คฺรึม, คฺรึมคฺรุ] น. ป่าทึบ, ป่ารก.