ตัวกรองผลการค้นหา
พร่ำเพรื่อ
หมายถึงว. เกินขอบเขต, บ่อย ๆ ไม่เป็นกิจจะลักษณะ, เช่น พูดพร่ำเพรื่อ, เพรื่อ ก็ว่า.
พริกกระต่าย
หมายถึงดู การบูรป่า.
พริ้งพราย
หมายถึงว. งามลออ.
พริ้งเพริศ
หมายถึงว. งามเฉิดฉาย, เพริศพริ้ง ก็ว่า.
พริบตาเดียว
หมายถึงว. เร็วมาก, ทันที.
พรึ่ด
หมายถึงว. ครืด, ดาษไป, เช่น แดงพรึ่ด, พรืด ก็ว่า.
พรุ
หมายถึงน. ที่ลุ่มสนุ่น, บริเวณที่ลุ่มชื้นแฉะ มีสนุ่น คือ ซากผุพังของพืชพรรณทับถมอยู่มาก.
พานพระศรี
หมายถึง(ราชา) น. พานใส่หมากพลูของพระเจ้าแผ่นดิน, โบราณเรียก พานพระขันหมาก หรือ พระขันหมาก.
เพราะว่า
หมายถึงสัน. คำสำหรับนำหน้าความที่อธิบายเหตุหรือสาเหตุ.
เพริด
หมายถึง[เพฺริด] ก. กระเจิดกระเจิง, เตลิดไป, เช่น วัวเพริด ใจเพริด.
เพรียง
หมายถึง[เพฺรียง] น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังประเภทสัตว์ขาปล้อง มีหลายชนิดในอันดับ Thoracica เปลือกหุ้มตัวมี ๖ แผ่น เรียงซ้อนกัน รูปร่างของเปลือกมีหลายแบบ เช่น รูปกรวยควํ่า มีปากเปิดด้านบน เปลือกบริเวณปากบางและคม เกาะอยู่ตามหินและวัสดุอื่น ๆ ที่นํ้าท่วมถึง เช่น ชนิด Balanus amphitrite ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางที่ฐานประมาณ ๑ เซนติเมตร.
แพรก
หมายถึง[แพฺรก] น. ทางแยกของลำนํ้า. ก. แตก, แยก.