ตัวกรองผลการค้นหา
จิรัฐิติกาล
หมายถึง[จิรัดถิติ-] น. เวลายั่งยืน, เวลาที่ตั้งอยู่นาน. (ป. จิร + ติ + กาล).
ฉัฐ
หมายถึง[ฉัดถะ] (แบบ) ว. ที่ ๖. (ป. ฉฏฺ).
เชษฐ,เชษฐ-,เชษฐ-
หมายถึง[เชดถะ-] น. พี่ผู้เป็นใหญ่ เช่น เชษฐบุรุษ. (ป. เชฏฺ; ส. เชฺยษฺ). ว. “เจริญที่สุด”. (ส.; ป. เชฏฺ), (ราชา) ถ้าใช้ว่า พระเชษฐภคินี หมายถึง พี่สาว, ถ้าใช้ว่า พระเชษฐภาดา หมายถึง พี่ชาย, ถ้าใช้ว่า พระเชษฐา หมายถึง พี่ชาย.
ฐากูร
หมายถึง[ถากูน] (แบบ) น. รูปเคารพ, เทพเจ้าที่นับถือ; ใช้เสริมท้ายชื่อคนที่มีชื่อเสียง เช่น โควินทฐากูร ชื่อผู้แต่งคัมภีร์กาพย์กลอน. (ส. กฺกุร).
ฐานราก
หมายถึงน. โครงสร้างตอนล่างสุดที่รองรับอาคารหรือสิ่งปลูกสร้าง; (กฎ) ส่วนของอาคารที่ใช้ถ่ายนํ้าหนักอาคารลงสู่ดิน.
ฐานานุศักดิ์
หมายถึงว. ตามควรแก่เกียรติศักดิ์. น. ศักดิ์ที่พระราชาคณะมีอำนาจตั้งฐานานุกรมได้.
ฐานียะ
หมายถึง(แบบ) ว. ควรแก่ตำแหน่ง, ตั้งอยู่ในฐานะ, มักประกอบท้ายศัพท์ เช่น ครุฐานียะ ว่า ตั้งอยู่ในฐานะเป็นครู. (ป.).
ฐิติ
หมายถึง[ถิติ] น. การตั้งอยู่, การยืนอยู่, การดำรงอยู่; การเป็นไป, ความมีชีวิตอยู่; การหยุดอยู่; ความมั่นคง, ความอดทน; ตำแหน่ง, ที่อยู่; ข้อบังคับ, ข้อบัญญัติ; ความแน่นอน. (ป.).
ทนตกาษฐ์
หมายถึง[-กาด] น. ไม้สีฟัน คือท่อนไม้เล็ก ๆ สำหรับถูฟันให้สะอาด ทำจากต้นไม้ต่าง ๆ เช่น ไม้คนทา. (ส. ทนฺต + กาษฺ).
ทิฐธรรม
หมายถึง(แบบ) น. ภพนี้, ชาตินี้. (ป. ทิฏฺธมฺม).
ทุษฐ,ทุษฐ-
หมายถึง[ทุดถะ-] ก. ประทุษร้าย. (ส.; ป. ทุฏฺ).
ธตรฐ
หมายถึง[ทะตะรด] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่ง ประจำทิศบูรพา.