ตัวกรองผลการค้นหา
เพ้อ
หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.
โย
หมายถึง(ปาก) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท.
ภาษณ์
หมายถึงน. การพูด. (ส.).
ภาสน์
หมายถึงน. การพูด. (ป.).
ยะงันจะคับ
หมายถึงว. พูดไม่ได้. (ช.).
ลุ้ย
หมายถึงก. พูดไม่ยับยั้ง.
เปรื้อย
หมายถึง[เปฺรื้อย] ว. คล่อง เช่น พูดเปรื้อย ว่า พูดคล่อง.
เลื่อนเปื้อน
หมายถึงว. อาการที่พูดเลอะเทอะ เช่น พูดจาเลื่อนเปื้อน.
นิ่งเงียบ
หมายถึงว. นิ่งอยู่ไม่พูดอะไร.
ลิ้นลาย
หมายถึงว. ที่พูดสับปลับ.
ติดอ่าง
หมายถึงว. อาการที่พูดไม่ใคร่ออกทันใจ คือกว่าจะพูดได้แต่ละคำต้องยํ้าคำต้นอยู่นาน จึงพูดต่อไปได้.
ถอดรหัส
หมายถึงก. ถอดสารลับออกเป็นภาษาสามัญ.