ตัวกรองผลการค้นหา
ลุ่มเนื้อ
หมายถึงว. มีเนื้อที่เริ่มจะเน่า (มักใช้แก่เนื้อปลา) เช่น ปลาช่อนตัวนี้ลุ่มเนื้อ.
จุบ
หมายถึงก. เอาปากดูดโดยเร็วและแรง, อาการที่ปลาทำอย่างนั้น เรียกว่า ปลาจุบ.
น้ำมาปลากินมด น้ำลดมดกินปลา
หมายถึง(สำ) ทีใครทีมัน.
ชม้าย
หมายถึง[ชะ-] ก. ชายหางตาดูด้วยความสนใจ.
จันทรเม็ด
หมายถึง[จันทะระ-] (แบบ) น. ปลาจะละเม็ด เช่น ปลาแมวลิ้นหมาปลาหมู คชราราหู มีจันทรเม็ดและทรมาง. (สมุทรโฆษ).
หมาขี้ไม่มีใครยกหาง
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด.
ไตปลา
หมายถึงน. คำเรียกรวมของอวัยวะในช่องท้องของปลาบางชนิดเช่นปลาทูที่ควักออกมา รวมทั้งส่วนของเหงือกปลาด้วย แล้วนำไปหมักเกลือ ใช้ประกอบอาหารบางชนิดเช่นแกง เรียกว่า แกงไตปลา; ไตของปลา ซึ่งเป็นอวัยวะติดกับช่องท้องด้านบนติดกระดูกสันหลังของปลา.
หางยาม
หมายถึงน. หางคันไถตอนที่มือถือ.
แพน
หมายถึงก. แผ่ออก, กระจายออกไป, เช่น นกยูงแพนหาง นกพิราบแพนหาง. น. หางนกบางชนิดที่แผ่ออกไปเป็นแผ่น เช่น แพนหางนกยูง แพนหางนกพิราบ, สิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นแผ่นคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แพนสำหรับคัดท้ายแพซุง.
ขนด
หมายถึง[ขะหฺนด] น. ตัวงูที่ขด; ลูกบวบจีวร; โคนหางงู มักเรียกว่า ขนดหาง.
ลูกป่า
หมายถึงน. ต้นไม้หรือสัตว์ที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติ, มักใช้เรียกปลากัดหรือปลาเข็ม.
ไส้ตัน
หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลในสกุล Stolephorus วงศ์ Engraulidae เป็นปลาสกุลหนึ่งในกลุ่มปลากะตัก เนื้อใส มีแถบสีเงินพาดกลางลำตัวจากแนวตาถึงโคนหาง ขนาดยาวได้ถึง ๒๐ เซนติเมตร ใช้หมักทำนํ้าปลา. (ดู กะตัก).