ค้นเจอ 9,765 รายการ

ปัญจวีสติ

หมายถึง[-วีสะติ] (แบบ) ว. ยี่สิบห้า. (ป.).

กุฏิ

หมายถึง[กุด, กุดติ, กุติ] น. เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส.).

ปกติ

หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).

ปฏิภาณโวหาร

หมายถึง[ปะติพานนะ-, ปะติพาน-] น. การกล่าวเหมาะด้วยเหตุผลในทันที.

นวก,นวก-,นวก-

หมายถึง[นะวะกะ-] น. หมวด ๙ หมายความว่า วัตถุอันมีจำนวน ๙ ทุกอย่าง เช่น รัตนะ ๙ คำสอนของพระศาสดา ๙ พุทธคุณ ๙ เอามารวมไว้ในหมวดนั้น เรียกว่า นวก เช่น นวกนิบาต. (ป.).

สก,สก-,สก-

หมายถึง[สะกะ-] ว. ของตน. (ป.; ส. สฺวก).

ครหา

หมายถึง[คะระหา, คอระหา] ก. ติเตียน, ติโทษ. (ป., ส. คฺรหา).

พิกัติ

หมายถึงน. การทำให้เป็นหลายอย่าง, การกระทำให้แปลกออกไป, การประดิษฐ์ทำ. (ป. วิกติ; ส. วิกฺฤติ).

คติ

หมายถึง[คะติ] น. แบบอย่าง, วิธี, แนวทาง. (ป.).

ปวุติ

หมายถึง[ปะวุดติ] น. ความเป็นไป, เรื่องราว. (ป. ปวุตฺติ).

โชติก,โชติก-

หมายถึง[โชติกะ-] น. ผู้มีความรุ่งเรือง, ผู้มีความสว่างไสว. (ป.).

กริตย,กริตย-

หมายถึง[กฺริดตะยะ-] (โบ; กลอน) ก. ทำ เช่น พระบาทสญไชยก็ชำระกริตยภิษิตสรรพางค์. (ม. คำหลวง มหาราช). (ส. กฺฤตฺย).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ