ค้นเจอ 74 รายการ

เผือน

หมายถึง(แบบ) ก. ขัดถู เช่น กูก็มิไปยังอย้าวเรือน เผือนถู. (ม. คำหลวง ชูชก).

เผื่อว่า

หมายถึงสัน. ถ้าว่า, สมมุติว่า, หากว่า, เช่น เผื่อว่ามากันมาก ๆ จะได้มีที่นั่ง, เผื่อ ก็ใช้.

เผง

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น, โดยปริยายหมายความว่า แน่เทียว, ไม่ผิดพลาด, เช่น ตรงเผง ถูกเผง, เพะ ก็ว่า.

เผชิญภัย

หมายถึงก. เจออันตรายเฉพาะหน้า, กล้าเสี่ยงภัยโดยรู้ว่าจะมีอันตราย.

เผชิญหน้า

หมายถึงก. เจอกันซึ่งหน้า (ใช้แก่ผู้ที่ไม่ชอบหน้ากัน).

เผนธรรม

หมายถึงว. มีปรกติเหมือนฟอง (นํ้า) คือ เป็นอยู่ชั่วคราว; ไม่ถาวร. (ส.).

เผยิบผยาบ

หมายถึง[-ผะหฺยาบ] ว. พะเยิบพะยาบ.

เผลอสติ

หมายถึง[-สะติ] ก. หลงลืมสติไปชั่วขณะ, ขาดสติไปชั่วขณะ.

เผลาะ

หมายถึง[เผฺลาะ] ว. เสียงหลุดจากช่องกระบอก.

เผลียง

หมายถึง[เผฺลียง] น. ฝน. (ข. เภฺลียง).

เผอเรอ

หมายถึงว. ขาดความเอาใจใส่ในสิ่งที่ต้องทำ.

เผอิญ

หมายถึง[ผะเอิน] ว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, บังเอิญ, หากให้เป็น, จำเพาะเป็น, ใช้ว่า เพอิญ หรือ พรรเอิญ ก็มี.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ