ตัวกรองผลการค้นหา
สนิทใจ
หมายถึงว. ไม่มีอะไรต้องแคลงใจหรือสงสัย เช่น เชื่ออย่างสนิทใจ, ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่สนิทใจ หมายความว่า มีลักษณะพึงรังเกียจ เช่น พื้นสกปรกนั่งแล้วไม่สนิทใจ ผ้าเช็ดมือในห้องน้ำรวม ใช้ได้ไม่สนิทใจเลย.
ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า
หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.
ปากหวาน
หมายถึงว. พูดจาไพเราะ (มักใช้ในทางที่ล่อใจหรือไม่จริงใจ); อาการที่รู้สึกหวานในปากเมื่อเวลาเป็นไข้.
ยวน
หมายถึงก. ยั่ว, ล่อ, ชวนให้เพลิน, ชวนให้ยินดี, เช่น ยวนตา ยวนใจ; ก่อกวนให้เกิดกิเลสหรือโทสะ.
ตะกาง
หมายถึงน. เครื่องดักจระเข้อย่างหนึ่ง มีเงี่ยง ๒ ข้างสำหรับผูกเหยื่อลอยน้ำไว้; เครื่องล่อใจ; สะกาง ก็เรียก.
ใจสูง
หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.
ว้า
หมายถึงว. ว่าง, เปลี่ยวใจ, เปล่าใจ, ใจหาย.
หฤทัยพันธน์
หมายถึงว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. (ส.).
ใจเหี่ยวแห้ง
หมายถึงว. มีใจไม่สดชื่น.
พระทัย
หมายถึง(ราชา) น. ใจ.
ร่วมมือ
หมายถึงก. พร้อมใจช่วยกัน.
ขวยใจ
หมายถึงก. กระดากใจ.