ค้นเจอ 887 รายการ

จิตใจ

หมายถึงน. ใจ, อารมณ์ทางใจ, (ปาก) กะจิตกะใจ.

ใจเมือง

หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.

บัดใจ

หมายถึงว. ประเดี๋ยว, ทันใด.

ภาคภูมิใจ

หมายถึงก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ, เช่น เขาภาคภูมิใจในความสำเร็จ.

ใจบาป,ใจบาปหยาบช้า

หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.

แจบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. สนิท; แจ้ง, ชัด.

เพื่อนเกลอ

หมายถึงน. เพื่อนสนิท, เพื่อนร่วมน้ำสาบาน.

อึน

หมายถึงว. แห้งไม่สนิท เช่น ผ้ายังอึน ๆ อยู่.

กระดาก

หมายถึงก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย.

ก้นกุฏิ

หมายถึง[-กุดติ] (ปาก) ว. ที่สนิทเป็นที่ไว้วางใจได้.

เขิน,เขิน,เขิน ๆ

หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย; เข้ากันไม่สนิท เช่น ข้อความตอนนี้ฟังเขิน ๆ อยู่.

ข่อน

หมายถึงว. ปั่นป่วน, ไม่สบายใจ, โดยมากใช้เป็นคำคู่ เช่น อกใจมันให้ข่อน ๆ จะนั่งนอนก็ไม่หลับสนิท. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ