ค้นเจอ 161 รายการ

กันกง

หมายถึงก. ล้อมวง, กันรอบ.

กันเกรา

หมายถึง[-เกฺรา] น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Fagraea fragrans Roxb. ในวงศ์ Gentianaceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะทั่วไปในป่าดิบ ใบสีเขียวแก่ ค่อนข้างหนา ยาวราว ๕-๗ เซนติเมตร ดอกดก สีขาวแล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลือง หอมมาก ออกเป็นช่อคล้ายช่อดอกเข็ม ผลเท่าเมล็ดถั่วลันเตา เมื่อสุกสีแดง เนื้อไม้สีเหลืองละเอียด แน่น เป็นมัน แข็งและทนทาน นิยมใช้ในการก่อสร้างต่าง ๆ, ตำเสา หรือ มันปลา ก็เรียก.

กันไกร,กันไตร

หมายถึง[-ไกฺร,-ไตฺร] ดู กรรไตร.

กันชิง

หมายถึงน. กรรชิง.

กันแซง

หมายถึงน. กองทำหน้าที่แซงในพยุหยาตรา, คู่กันกับ กันแทรก คือ กองทำหน้าที่แทรกทั้งนี้เพื่อป้องกันจอมทัพ.

กันดาร

หมายถึง[-ดาน] ว. อัตคัด, ฝืดเคือง, เช่น กันดารข้าว กันดารน้ำ, ลำบาก, แห้งแล้ง, คำนี้มักใช้แก่เวลา ท้องที่ หรือถิ่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น คราวกันดาร ทางกันดาร ที่กันดาร. น. ป่าดง, ทางลำบาก. (ป. กนฺตาร).

กันไตร

หมายถึง[-ไตฺร] น. กรรไตร.

กันทร

หมายถึง[-ทอน] (แบบ) น. ถํ้า, ซอกเขา (ที่เป็นเองหรือช่างทำขึ้น). (ป., ส.).

กันทรากร

หมายถึง[-ทะรากอน] (แบบ) น. ภูเขา. (ป., ส.).

กันท่า

หมายถึง(ปาก) ก. แสดงกิริยาอาการขัดขวางไม่ให้ผู้อื่นกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งได้สะดวก.

กันเมียง

หมายถึงน. เด็ก, โบราณเขียนเป็น กันมยง เช่น แลเด็กหญิงถ่าวชาววยงก็ดี อันกันมยงทักแท่ให้แต่งแง่ดูงาม. (ม. คำหลวง ทศพร). (ข. เกฺมง = เด็ก).

กันย์

หมายถึงน. สาวรุ่น, สาวน้อย; ชื่อกลุ่มดาวรูปหญิงสาวเรียกว่า ราศีกันย์ เป็นราศีที่ ๕ ในจักรราศี.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ