ตัวกรองผลการค้นหา
ไพรำ
หมายถึงน. มณีอันมีค่า. (ทมิฬ ไพลำ ว่า เพชร).
ไพล่
หมายถึง[ไพฺล่] ก. ไขว้ เช่น เอามือไพล่หลัง, เอี้ยว, หลบไป, หลีกไป; แทนที่จะเป็นอย่างนี้กลับเป็นอีกอย่างหนึ่ง เช่น เคยทำอย่างนี้ ไพล่ไปทำอย่างนั้น.
ไพล่หลัง
หมายถึงก. เอาแขน ๒ ข้างไขว้ไปข้างหลัง เช่น ถูกจับมัดมือไพล่หลัง, เอามือ ๒ ข้างจับกันไขว้ไว้ข้างหลัง เช่น ตำรวจยืนถ่างขาเอามือไพล่หลังในเวลายืนรับเสด็จ.
ไพศาข,ไพศาข-,ไพศาขะ
หมายถึง[ไพสาขะ] น. เดือน ๖; ชื่อดาวฤกษ์ที่ ๑๖ ของดาวฤกษ์ ๒๗. (ป. วิสาข; ส. ไวศาข).
ไพศาล
หมายถึงว. กว้างใหญ่. (ส. วิศาล; ป. วิสาล).
ไม้ล้มขอนนอนไพร
หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.
ลายไพรกลม
หมายถึงน. ชื่อลายจักสานลายหนึ่ง ใช้ในการสานซ่อน ซวง ไซปากครุ เป็นต้น โดยใช้ตอกกลม ๓ เส้นขัดตอกไขว้กันโดยมีตอกซังเป็นเส้นยืน เว้นระยะห่างเท่า ๆ กันสานตอกข่ม ๒ เส้น ยก ๑ เส้น จะเกิดเป็นลายพันกันเป็นเกลียวไปตามเส้นตอกซังทุกเส้น.
ลายไพรกาว
หมายถึงน. ลายไพรยักคิ้ว.
สับไพ่
หมายถึงก. นำไพ่ทั้งสำรับมาตัดเป็นกอง ๆ แล้วรวมโดยสับกองกัน.
แอสไพริน
หมายถึงน. สารประกอบอินทรีย์ชนิดหนึ่ง มีสูตร CH3COO·C6H4·COOH ชื่อทางเคมี คือ acetylsalicylic acid ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว หลอมละลายที่ ๑๓๓ °ซ. ใช้ในทางการแพทย์เป็นยาลดไข้และระงับปวด. (อ. aspirin).
ไพรสัณฑ์
หมายถึงน. แนวป่า.
โคไพร
หมายถึงดู กูปรี.