ค้นเจอ 1,269 รายการ

ปรัศว์

หมายถึง[ปะหฺรัด] น. ข้าง, สีข้าง; เรียกเรือนหลวงซึ่งอยู่ขนานทั้ง ๒ ข้างของเรือนหลวงหรือพระที่นั่งที่เป็นประธาน. (ส. ปารฺศฺว; ป. ปสฺส).

กระชังหน้าใหญ่

หมายถึง(สำ) ว. จัดจ้าน, ออกหน้ารับเสียเอง, เช่น แม่กระชังหน้าใหญ่.

มไหศวรรย์

หมายถึง[มะไหสะหฺวัน] น. อำนาจใหญ่; สมบัติใหญ่; ความเป็นใหญ่ในแผ่นดิน. (ส. มไหศฺวรฺย, มไหศฺวรฺยฺย).

วัดหลวง

หมายถึง(ปาก) น. พระอารามหลวง, วัดที่พระเจ้าแผ่นดินทรงสร้าง หรือทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เข้าจำนวนในบัญชีเป็นพระอารามหลวง.

กระทะใบบัว

หมายถึงน. กระทะขนาดใหญ่.

เทพเจ้า

หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่.

ไท้

หมายถึง(กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่.

ปาตี

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่. (ช.).

เกรียงไกร

หมายถึง[-ไกฺร] ว. ใหญ่ยิ่ง.

เอาแต่ใจ

หมายถึงว. ถือใจตนเป็นใหญ่.

วัดราษฎร์

หมายถึงน. วัดที่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา แต่มิได้เข้าบัญชีเป็นพระอารามหลวง.

ผูกภาษี

หมายถึง(โบ) ก. ว่าเหมาการเก็บภาษีไปทำเองแล้วให้เงินแก่หลวงตามสัญญา.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ