ตัวกรองผลการค้นหา
ปรัศว์
หมายถึง[ปะหฺรัด] น. ข้าง, สีข้าง; เรียกเรือนหลวงซึ่งอยู่ขนานทั้ง ๒ ข้างของเรือนหลวงหรือพระที่นั่งที่เป็นประธาน. (ส. ปารฺศฺว; ป. ปสฺส).
กระชังหน้าใหญ่
หมายถึง(สำ) ว. จัดจ้าน, ออกหน้ารับเสียเอง, เช่น แม่กระชังหน้าใหญ่.
มไหศวรรย์
หมายถึง[มะไหสะหฺวัน] น. อำนาจใหญ่; สมบัติใหญ่; ความเป็นใหญ่ในแผ่นดิน. (ส. มไหศฺวรฺย, มไหศฺวรฺยฺย).
วัดหลวง
หมายถึง(ปาก) น. พระอารามหลวง, วัดที่พระเจ้าแผ่นดินทรงสร้าง หรือทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เข้าจำนวนในบัญชีเป็นพระอารามหลวง.
กระทะใบบัว
หมายถึงน. กระทะขนาดใหญ่.
เทพเจ้า
หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่.
ไท้
หมายถึง(กลอน) น. ผู้เป็นใหญ่.
ปาตี
หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่. (ช.).
เกรียงไกร
หมายถึง[-ไกฺร] ว. ใหญ่ยิ่ง.
เอาแต่ใจ
หมายถึงว. ถือใจตนเป็นใหญ่.
วัดราษฎร์
หมายถึงน. วัดที่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา แต่มิได้เข้าบัญชีเป็นพระอารามหลวง.
ผูกภาษี
หมายถึง(โบ) ก. ว่าเหมาการเก็บภาษีไปทำเองแล้วให้เงินแก่หลวงตามสัญญา.