ตัวกรองผลการค้นหา
กระหวัดเกล้า
หมายถึงน. วิธีรำละครท่าหนึ่ง. (ฟ้อน).
อังก์
หมายถึงน. องก์, ตอนหนึ่งของเรื่องละคร. (ป.).
เมื่อนั้น
หมายถึงว. คำขึ้นต้นข้อความของบทละคร (ใช้แก่ตัวละครที่เป็นตัวเจ้าหรือเป็นตัวเอกในตอนนั้น ๆ).
กรีด
หมายถึง[กฺรีด] ก. มีท่วงท่าที่มีลีลางดงามอย่างละครรำ.
ร่ายรำ
หมายถึงก. เดินหรือจับระบำไปตามจังหวะดนตรีของละครรำ.
ชวนหัว
หมายถึงว. ที่ทำให้ขบขัน เช่น เรื่องชวนหัว ละครชวนหัว.
อภินัย
หมายถึงน. การแสดงละคร, การแสดงท่าทาง. (ป., ส.).
บัดนั้น
หมายถึงว. คำขึ้นต้นข้อความของบทละคร (ใช้แก่ตัวละครที่ไม่ใช่ตัวเจ้าหรือมิได้เป็นตัวเอกในตอนนั้น ๆ).
ตัวเอก
หมายถึงน. ผู้ที่มีบทบาทเด่นในเรื่องลิเก ละคร เป็นต้น.
บทเจรจา
หมายถึงน. คำที่ตัวละครพูดเป็นร้อยกรองหรือถ้อยคำธรรมดา.
นางเอก
หมายถึงน. ตัวเอกฝ่ายหญิงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.
เสภารำ
หมายถึงน. เสภาทรงเครื่องที่มีตัวละครออกมารำประกอบการขับ.