ค้นเจอ 441 รายการ

เทวดาเดินหน

หมายถึงน. ชื่อเทวดาที่อยู่ระหว่างสวรรค์กับพื้นดิน.

ขุยอินทรีย์

หมายถึงน. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. (อ. humus).

แตกระแหง

หมายถึงก. แตกเป็นร่อง ๆ เช่น ดินแตกระแหง.

โพน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จอมปลวก, เนินดิน.

วสุธา

หมายถึงน. แผ่นดิน, พื้นดิน. (ป., ส.).

หัวปลวก

หมายถึงน. จอมปลวก, รังปลวกที่เป็นดินสูงขึ้น.

ฉนวน

หมายถึง[ฉะหฺนวน] น. ดินแดนที่มีทางออกทะเลหรือที่ทำให้ดินแดนถูกแยกออกเป็น ๒ ฟาก. (อ. corridor).

พลั่ว

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับแทงดิน สาดดิน สาดข้าว รูปแบน ๆ มีด้ามสำหรับถือ.

หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึง ชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.

ดุด

หมายถึงก. กิริยาที่หมูเอาจมูกดุนดิน.

ประดา

หมายถึงก. ดำทน เช่น ประดานํ้า ประดาดิน.

ลงจอบ

หมายถึงก. ใช้จอบขุดดิน, ลงจอบลงเสียม ก็ว่า.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ