ค้นเจอ 183 รายการ

ญาณวิทยา

หมายถึง[ยานะวิดทะยา, ยานนะวิดทะยา] น. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยกำเนิดลักษณะและความถูกต้องแห่งความรู้ ตลอดจนวิธีหาความรู้. (อ. epistemology).

ดื้อยา

หมายถึงก. ต้านทานฤทธิ์ยา (ใช้แก่เชื้อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส).

ทยา

หมายถึง[ทะ-] ว. ดี, สำคัญ, ต้องการ, เช่น ของทยาของเจ้าตะเภาทอง. (ไกรทอง), กูจะให้ขนมเข่งของทยา กินอร่อยหนักหนาประสาจน. (สังข์ทอง), ทายา ก็ใช้.

ทุรัถยา

หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).

น้ำยา

หมายถึงน. อาหารคาวอย่างหนึ่ง ลักษณะอย่างแกง ทำด้วยปลาโขลกกับเครื่องปรุง กินกับผักบางอย่าง เช่น ถั่วงอก ใบแมงลัก ใช้คลุกกินกับขนมจีน, คู่กับ นํ้าพริก; สิ่งที่ประสมเป็นนํ้าสำหรับจิตรกรรมหรือระบายภาพ; นํ้าที่ผสมสารเคมีเพื่อใช้ในกิจการบางอย่าง เช่น นํ้ายาล้างรูป.

บินยา

หมายถึงดู ลำไย (๒).

ปรสิตวิทยา

หมายถึง[ปะระสิดตะวิดทะยา, ปะระสิดวิดทะยา] (แพทย์) น. วิชาที่ว่าด้วยพยาธิ.

พระยา

หมายถึงน. บรรดาศักดิ์ข้าราชการผู้ใหญ่สูงกว่าพระ ตํ่ากว่าเจ้าพระยา เช่น พระยาอนุมานราชธน.

เภสัชวิทยา

หมายถึง[เพสัดชะวิดทะยา, เพสัดวิดทะยา] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยฤทธิ์ของยาหรือของสารที่มีต่อสิ่งมีชีวิต.

มัศยา

หมายถึง[มัดสะหฺยา] น. ปลา. (ส. มตฺสฺย, มตฺสฺยา; ป. มจฺฉ, มจฺฉา).

มายา

หมายถึงน. มารยา, การลวง, การแสร้งทำ, เล่ห์กล. (ป., ส.).

มารยา

หมายถึง[มานยา] น. การลวง, การแสร้งทำ, เล่ห์กล, เช่น เจ้ามารยา มารยามาก ทำมารยา. (แผลงมาจากมายา).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ