ค้นเจอ 77 รายการ

ภาตระ

หมายถึง[พาตะระ] น. พี่ชายน้องชาย. (ส. ภฺราตฺฤ).

โลกุตระ

หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.

ตระแตร้น,ตะแตร้น

หมายถึง[ตฺระแตฺร้น, -แตฺร้น] (กลอน) ว. เสียงช้างร้อง.

ตระนาว

หมายถึง[ตฺระ-] น. เรียกกระแจะชนิดหนึ่ง.

ตระบก

หมายถึง[ตฺระ-] ดู กระบก.

ตระบัด

หมายถึง[ตฺระ-] ว. ประเดี๋ยว, บัดใจ, ทันใด, กระบัด ก็ใช้. ก. พลันไป.

ตระบัด

หมายถึง[ตฺระ-] (โบ) ก. ฉ้อโกง เช่น บ่อยู่ในสัตย์ ตระบัดอาธรรม์. (เสือโค), กระบัด ประบัด หรือ สะบัด ก็ใช้, ยืมหรือกู้เอาทรัพย์เขาไปแล้วโกงเอาเสีย, ยักยอก, ใช้อย่าง สะบัด ก็มี.

ตระบัดสัตย์

หมายถึงก. ไม่รักษาคำมั่นสัญญา.

ตระแบง

หมายถึง[ตฺระ-] ก. ผูกไขว้, ผูกบิด. (ข. ตฺรแบง ว่า ผูกไขว้ด้วยไม้ขันชะเนาะ).

ตระเว็ด

หมายถึง[ตฺระเหฺว็ด] น. รูปเทพารักษ์ที่ประดิษฐานไว้ในศาลพระภูมิหรือศาลเจ้า, ใช้ว่า เจว็ด หรือ เตว็ด ก็มี.

ตระเวนไพร,ตระเวนวัน

หมายถึงดู ระวังไพร, ระวังวัน.

ตระเวนเวหา

หมายถึงน. วิธีรำละครท่าหนึ่ง อยู่ในอันดับว่า สารถีชักรถ กลดพระสุเมรุ ตระเวนเวหา. (ฟ้อน).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ