ค้นเจอ 72 รายการ

อนุสัญญา

หมายถึงน. ความตกลงระหว่างประเทศในเรื่องที่สำคัญเฉพาะเรื่อง ที่ทำเป็นตราสารสมบูรณ์แบบเช่นเดียวกับสนธิสัญญา เช่น อนุสัญญากรุงเฮกว่าด้วยสงคราม อนุสัญญาเจนีวาว่าด้วยเชลยศึกและผู้บาดเจ็บ. (อ. convention).

อนุสาสนีปาฏิหาริย์

หมายถึงน. การสอนเป็นอัศจรรย์ หมายถึง คำสั่งสอนอันอาจจูงใจคนให้นิยมเชื่อถือไปตามได้อย่างน่าอัศจรรย์, เป็นปาฏิหาริย์อย่าง ๑ ในปาฏิหาริย์ ๓ ได้แก่ อิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์.

อนุกรรมการ

หมายถึง[อะนุกำมะกาน] น. กรรมการสาขาของคณะกรรมการ.

อนุคามี

หมายถึงน. ผู้ติดตาม, เพื่อน. ว. ติดตาม, เกี่ยวเนื่อง. (ป., ส.).

อนุชิต

หมายถึงก. ชนะเนือง ๆ เช่น อนุชิตชาญชัย.

อนุปัสนา

หมายถึง[อะนุปัดสะนา] น. การพิจารณา. (ป. อนุปสฺสนา).

อนุรักษ,อนุรักษ-,อนุรักษ์

หมายถึง[อะนุรักสะ-, อะนุรัก] ก. รักษาให้คงเดิม. (ส.).

อนุศาสก

หมายถึงน. อาจารย์ผู้ควบคุมดูแลนักเรียนในหอพักของวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัย. (ส.; ป. อนุสาสก).

อนุสร

หมายถึง[อะนุสอน] ก. ระลึก, คำนึงถึง. (ป. อนุสฺสร).

อนุสรณ์

หมายถึงน. เครื่องระลึก, ที่ระลึก. ก. ระลึก, คำนึงถึง. (ป. อนุสฺสรณ).

อนุ

หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อย เช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม, เนือง ๆ เช่น อนุศาสน์ = สอนเนือง ๆ คือ พรํ่าสอน. (ป., ส.).

อนุเคราะห์

หมายถึงก. เอื้อเฟื้อ, ช่วยเหลือ. (ส. อนุคฺรห; ป. อนุคฺคห).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ