ตัวกรองผลการค้นหา
ตาเริด
หมายถึงว. อาการที่นอนตาค้างหรือนอนไม่หลับ.
ตาแวว
หมายถึงว. ลักษณะของตาที่มีความไวในการเห็นภัยอันตราย, หวาดระแวง, เช่น กาตาแววเห็นธนู.
ละลานตา
หมายถึงก. ตื่นตา เช่น ผู้คนมากมายละลานตา.
เสียตา
หมายถึงก. สูญเสียนัยน์ตาไป; โดยปริยายใช้ในความดูถูกดูหมิ่น เช่น ของอย่างนี้ ฉันไม่อยากดูให้เสียตาหรอก, เสียสายตา ก็ว่า.
ตบตา
หมายถึง(สำ) ก. หลอกหรือลวงให้เข้าใจผิด.
เพลินตา
หมายถึงก. ดูเพลิน, ดูไม่รู้จักเบื่อ.
เพียงตา
หมายถึงว. ระดับตา, เรียกศาลเทพารักษ์ที่ทำขึ้นชั่วคราว มีระดับเสมอนัยน์ตาเพื่อความเคารพและสวัสดิมงคล ว่า ศาลเพียงตา.
แยงตา
หมายถึงก. อาการที่แสงส่องสวนตรงมายังนัยน์ตา เช่น แสงอาทิตย์แยงตา.
แหกตา
หมายถึงก. ใช้มือถ่างเปลือกตาออก, โดยปริยายหมายความว่า ลืมตา (ใช้ในเชิงประชด) เช่น แหกตาดูเสียบ้างซิ, หลอก เช่น ถูกแม่ค้าแหกตา.
อวหาร
หมายถึงน. การลัก, การขโมย. (ป., ส.).
สุธาหรณ์
หมายถึงครุฑ, ผู้ลักน้ำอมฤต
อมฤตาหรณ์