ค้นเจอ 169 รายการ

คนใน

หมายถึงน. บุคคลที่เป็นพวกเดียวกัน, บุคคลในบ้าน, บุคคลในวงการ.

คนเมือง

หมายถึงน. คำเรียกคนพื้นเมืองถิ่นพายัพ.

คนร้าย

หมายถึงน. คนที่ไม่มีคุณธรรม; คนทำผิดอาญา, อาชญากร.

คนร้ายตายขุม

หมายถึง(สำ) น. คนทำชั่วย่อมตกนรก, มักใช้เข้าคู่กับ คนดีผีคุ้ม ว่า คนดีผีคุ้ม คนร้ายตายขุม.

คัคนางค์

หมายถึง[คักคะนาง] (แบบ) น. ฟ้า. (ป., ส. คคน + องฺค = ส่วนแห่งฟ้า).

เคน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. เคล็ด, ยอก, เช่น หลังเคน. (อะหม เคน ว่า เผอิญเกิดเหตุถึงฟกชํ้าดำเขียว).

โคน

หมายถึงน. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม เช่น โคนไม้ โคนเสา โคนขา.

โคน

หมายถึงน. ชื่อเห็ดหลายชนิดในสกุล Termitomyces วงศ์ Amanitaceae ขึ้นบริเวณจอมปลวก ดอกเห็ดรูปร่ม ยอดแหลม สีขาวนวลจนถึงนํ้าตาลดำ ด้านล่างมีครีบก้านยาวตั้งตรง โคนเรียวเล็กหยั่งลึกลงไปถึงรังปลวก กินได้ เช่น ชนิด T. fuliginosus Heim.

โคนดินสอ

หมายถึงดู คนทีสอ.

โคนตายปลายเป็น

หมายถึงดู ต้นตายใบเป็น.

โคนสมอ

หมายถึง[-สะหฺมอ] ดู กานน ๒.

เทคนิค

หมายถึงน. ศิลปะหรือกลวิธีเฉพาะวิชานั้น ๆ. (อ. technique).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ