ค้นเจอ 227 รายการ

โขด

หมายถึงน. ดินหรือหินที่สูงขึ้นเป็นโคกเป็นเนิน, ดิน หิน หรือทรายที่เป็นจอมสูงขึ้นพ้นนํ้าบ้าง อยู่ใต้นํ้าบ้าง.

หาด

หมายถึงน. เนินที่ลาดลงไปในนํ้าหรือบริเวณที่ตื้นเขินเป็นเนินอยู่กลางนํ้า ส่วนมากเป็นเนินทราย, ที่เป็นเนินกรวดหรือเนินหิน เรียกว่า หาดกรวด หาดหิน ก็มี.

เทียง

หมายถึง(โบ) น. กำแพง เช่น เทียงผา ว่า กำแพงหิน.

สอปูน

หมายถึงก. นำปูนสอมาเชื่อมอิฐหรือหินให้ติดกัน.

หินอัคนี

หมายถึง[-อักคะนี] น. หินที่เกิดจากการแข็งตัวของหินหนืด.

ผา

หมายถึงน. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.

หินตับเป็ด

หมายถึงน. หินชนิดหนึ่ง สีดำ เนื้อแข็ง.

ผลา

หมายถึง[ผฺลา] น. ง้าว; ก้อนหิน. ว. กล้า; คม.

อับเฉา

หมายถึงน. ของถ่วงเรือกันเรือโคลง มีหินและทรายเป็นต้น.

ผลิกศิลา

หมายถึงน. หินผลึก. (ป. ผลิก + ส. ศิลา).

ปราษาณ

หมายถึง[ปฺราสาน] น. หิน. (ส. ปาษาณ; ป. ปาสาณ).

ปูนสอ

หมายถึงน. ปูนขาวที่ผสมกับทรายและนํ้ากาวหนังหรือนํ้าอ้อยเป็นต้น สำหรับเชื่อมอิฐหรือหิน, ปูนขาวหรือปูนซีเมนต์ผสมกับทรายและนํ้า สำหรับเชื่อมอิฐหรือหิน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ