ตัวกรองผลการค้นหา
หุ้มกลอง
หมายถึง[-กฺลอง] น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์ วิหาร, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน เรียกว่า ด้านสกัด.
จระเข้คับคลอง
หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ชอบวางตัวใหญ่โตเกินไปย่อมมีอุปสรรคในการดำรงตนในสังคม.
จันลอง
หมายถึงน. ลำธาร. (ข. ชฺรลง).
จ่ากลอง
หมายถึงน. คนตีกลองนำกลองชนะ.
จำลอง
หมายถึงก. ถ่ายแบบ เช่น จำลองจากของจริง. ว. แทน เช่น พระพุทธชินราชจำลอง, ที่ทำให้เหมือนของจริง เช่น ท้องฟ้าจำลอง.
ฉลองได
หมายถึง(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.
ตะลอง
หมายถึงน. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ กระชุก, และ ๔ ตะลอง เป็น ๑ เกวียน.
โยนกลอง
หมายถึงก. ปัดภาระหรือความรับผิดชอบไปให้คนอื่น.
ราบเป็นหน้ากลอง
หมายถึง(สำ) ว. ราบเรียบ, หมดเสี้ยนหนาม.
รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
หมายถึง(สำ) ก. ทำไม่ดีหรือทำผิดแล้วไม่รับผิด กลับโทษผู้อื่น, รำชั่วโทษพากย์ ก็ว่า.
ลองดี
หมายถึงก. หาทางพิสูจน์ว่าจะดีจริงหรือไม่ (โดยมากเป็นไปในเชิงดูหมิ่นหรือท้าทาย) เช่น พูดจาท้าทายลองดีนักเลงใหญ่ ล้วงคองูเห่าด้วยการลองดีกับตำรวจ.
ลองไน
หมายถึงดู แม่ม่ายลองไน.