ค้นเจอ 108 รายการ

ผ้ามัดหมี่

หมายถึงน. ผ้าชนิดหนึ่ง ทอโดยเอาเชือกมัดด้ายหรือไหมเป็นเปลาะ ๆ ตามลาย แล้วย้อมสี เมื่อทอแล้วจะได้ลวดลายตามที่มัดไว้, หมี่ ก็เรียก.

ตราสัง

หมายถึงก. มัดศพ, ผูกศพให้เป็นเปลาะ ๆ ด้วยด้ายดิบเป็นต้น.

ฟ่อน

หมายถึงน. หญ้าหรือต้นข้าวจำนวนมากที่เอามารวมกันเป็นมัดใหญ่ ๆ.

องคมรรษ

หมายถึง[องคะมัด] น. โรคขัดในข้อ. (ส. องฺคมรฺษ).

เขน็ด

หมายถึง[ขะเหฺน็ด] น. ฟางที่ทำเป็นเชือกมัดฟ่อนข้าว, ขะเน็ด ก็ว่า.

เน่าไฟ

หมายถึงว. อาการที่ของเสียเพราะต้มไม่ถูกวิธี เช่น ต้มข้าวต้มมัดไม่สุก.

หมี่

หมายถึงน. ชื่อผ้าชนิดหนึ่ง ทอโดยเอาเชือกมัดด้ายหรือไหมเป็นเปลาะ ๆ ตามลาย แล้วย้อมสี เมื่อทอแล้วจะได้ลวดลายต่าง ๆ ตามที่มัดไว้, ผ้ามัดหมี่ ก็เรียก.

มัทนะ

หมายถึง[มัดทะนะ] น. การยํ่ายี, การบด, การทำลาย. (ป. มทฺทน; ส. มรฺทน).

มัตสรรย์

หมายถึง[มัดสัน] น. ความตระหนี่; ความริษยา. (ส. มาตฺสรฺย; ป. มจฺฉริย).

ไม้กวาด

หมายถึงน. สิ่งที่ใช้กวาด ทำด้วยทางมะพร้าวเป็นต้น มัดเป็นกำ ๆ.

กำมัชพล

หมายถึง[-มัดชะพน] น. ชื่อเกณฑ์เลขในคัมภีร์สุริยยาตร ซึ่งคำนวณมาจากจุลศักราช.

มัธยัสถ์

หมายถึง[มัดทะยัด] ก. ใช้จ่ายอย่างประหยัด. (ส. มธฺยสฺถ ว่า ปานกลาง, ตั้งอยู่ในท่ามกลาง).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ