ตัวกรองผลการค้นหา
บังฟัน
หมายถึงก. ใช้เวทมนตร์ไปทำร้ายผู้อื่นด้วยวิธีเอาดาบเป็นต้นฟันสิ่งที่สมมุติเป็นตัวผู้ที่ตนประสงค์จะทำร้าย เพื่อให้เกิดผลเป็นทำนองเดียวกันแก่ผู้นั้น.
ฝ่าฟัน
หมายถึงก. ต่อสู้กับความยากลำบาก.
ฟันดาบ
หมายถึงน. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.
ฟันถาวร,ฟันแท้
หมายถึงน. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม.
ฟันฝ่า
หมายถึงก. บุกตะลุยสิ่งที่ต้านทานเข้าไป, ผจญสิ่งที่ขัดขวาง.
ฟันเฟือง
หมายถึงน. ล้อหรือวงจักรที่มีซี่โดยรอบ.
แลงกินฟัน
หมายถึงน. ชื่อโรคซึ่งเข้าใจผิดว่ามีแมงชนิดหนึ่งเกาะกินรากฟันทำให้ฟันผุ.