ตัวกรองผลการค้นหา
ปฐมกรรม
หมายถึง[ปะถมมะกำ] น. กฎเบื้องต้นหรือข้อสำคัญ; ชื่อพิธีแบบหนึ่งที่กษัตริย์ในครั้งโบราณกระทำแก่ผู้เป็นปรปักษ์.
ปฐมฌาน
หมายถึง[ปะถมมะ-] น. ฌานเบื้องต้น ได้แก่ ฌานที่ ๑ มีองค์ ๕ คือ วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคตา. (ป.).
ปฐมทัศน์
หมายถึง[ปะถมมะ-] น. การแสดงครั้งแรก, เรียกการแสดงละครหรือการฉายภาพยนตร์รอบแรกว่า รอบปฐมทัศน์.
ปฐมพยาบาล
หมายถึง[ปะถมพะยาบาน] น. การปฏิบัติขั้นต้นยามฉุกเฉินตามวิธีแพทย์ก่อนลงมือรักษาพยาบาล.
ปฐมวัย
หมายถึง[ปะถมมะไว] น. วัยต้น. (ป.).
ปรเมษฐ์
หมายถึง[ปะระเมด, ปอระเมด] น. ผู้สูงสุด คือ พระพรหม. (ส.).
ประดิษฐ,ประดิษฐ-,ประดิษฐ์
หมายถึง[ปฺระดิดถะ-, ปฺระดิด] ก. ตั้งขึ้น, จัดทำขึ้น, คิดทำขึ้น, สร้างขึ้น, แต่งขึ้น. ว. ที่จัดทำขึ้นให้เหมือนของจริง เช่น ดอกไม้ประดิษฐ์, ที่คิดทำขึ้นไม่เหมือนธรรมชาติ เช่น ลายประดิษฐ์. (ส. ปฺรติษฺ; ป. ปติฏฺ).
ประดิษฐกรรม
หมายถึงน. การทำสิ่งของขึ้นจากวัตถุดิบ.
ปาฐก
หมายถึง[-ถก] น. ผู้แสดงปาฐกถา. (ป., ส.).
โปฐปทมาส
หมายถึง[โปดถะปะทะมาด] น. เดือนอันประกอบด้วยวันเพ็ญรวมนักษัตรโปฐปทา คือ เดือนภัทรบท ได้แก่ เดือน ๑๐ หรือเดือนกันยายน. (ป. โปฏฺปทมาส).
พิสิฐ
หมายถึงว. ประเสริฐ, วิเศษ. (ป. วิสิฏ; ส. วิศิษฺฏ).
มหากฐิน
หมายถึงน. ชื่อพระชฎาเครื่องต้น.