ค้นเจอ 6,661 รายการ

ปารมี

หมายถึง[ปาระ-] (แบบ) น. บารมี. (ป.).

เภรวะ

หมายถึง[-ระ-] น. ความขลาด, ความกลัว. (ป.).

โมร,โมร-

หมายถึง[-ระ-] น. นกยูง. (ป., ส.).

ติตติระ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. นกกระทา. (ป.).

สรภู

หมายถึง[สะระ-] น. ตุ๊กแก. (ป.).

ประวิน

หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนหรือเหล็กผ่าปากม้า, กระวิน ก็ว่า.

ประดัก ๆ

หมายถึงว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.

ประติมากร

หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.

ประโดง

หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.

ปูติลดา

หมายถึงน. กระพังโหม. (ป. ปูติลตา).

ดามระ

หมายถึง[ดามมะระ, ดามะระ] (แบบ) น. ทองแดง. (ส. ตามฺร; ป. ตมฺพ).

ปริ,ปริ-,ปริ-

หมายถึง[ปะริ-] เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ