ตัวกรองผลการค้นหา
เผล็ด
หมายถึง[เผฺล็ด] ก. ผลิออก, งอกออก.
เผละ
หมายถึง[เผฺละ] ว. เสียงอย่างเสียงสาดโคลน; โดยปริยายหมายความว่า ไม่เป็นที่เป็นทาง เช่น โยนเผละ ทิ้งเผละ; ลักษณะเนื้อของคนอ้วนที่กระเพื่อม เรียกว่า เนื้อเผละ; ลักษณะที่ของข้น ๆ ที่ไหลล้นเลอะเทอะ ในคำว่า ไหลเผละ.
เผอเรอกระเชอก้นรั่ว
หมายถึง(สำ) ว. เลินเล่อ ไม่ระวังดูแลให้รอบคอบ ก่อให้เกิดความเสียหาย.
เผ้า
หมายถึงน. ผม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ผม เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม.
เผาขน
หมายถึงว. ในระยะประชิด เช่น ยิงเผาขน.
เผ่าพันธุ์
หมายถึงน. เชื้อสาย.
เผียน
หมายถึงก. หมุนไป, ผันไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ ผัน เป็น ผันเผียน หรือ เผียนผัน.
เผือก
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Colocasia esculenta Schott ในวงศ์ Araceae ต้นและใบคล้ายบอน หัวทำให้สุกแล้วกินได้.
หมายถึงว. ขาวอย่างผิดปรกติ เช่น ควายเผือก.
เผือกโทป้าด
หมายถึงดู กระดาด, กระดาดขาว.
เผื่อเรียก
หมายถึงว. ลักษณะการฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะเรียกให้จ่ายเมื่อใดก็ได้ เรียกว่า ฝากเผื่อเรียก.
เผด็จการ
หมายถึงน. การใช้อำนาจบริหารเด็ดขาด, เรียกลัทธิหรือแบบการปกครองที่ผู้นำคนเดียวหรือบุคคลกลุ่มเดียวใช้อำนาจอย่างเด็ดขาดในการบริหารประเทศว่า ลัทธิเผด็จการ, เรียกผู้ใช้อำนาจเช่นนั้นว่า ผู้เผด็จการ.