ตัวกรองผลการค้นหา
แบเบาะ
หมายถึงว. ที่นอนอยู่บนเบาะเมื่อยังเป็นเด็กแดง ๆ, โดยปริยายหมายความว่า ไร้เดียงสา เช่น ทำเป็นเด็กแบเบาะ.
แบ่ง
หมายถึงก. แยกสิ่งที่เป็นอันเดียวกันหรือถือว่าเป็นอันเดียวกันออกเป็นส่วน ๆ เช่น แบ่งเงิน แบ่งของ.
แบบพิธี
หมายถึงน. พิธีการตามกำหนด.
แบมือ
หมายถึงก. หงายมือเหยียดนิ้วทั้ง ๕ ออก; ไม่เอาธุระ.
แบหลา
หมายถึง[แบหฺลา] (ปาก) ว. อาการที่นอนแผ่กางมือกางเท้า ในคำว่า นอนแบหลา. (กลอน) ก. ฆ่าตัวตาย เช่น เห็นเพลิงพลุ่งรุ่งโรจน์โชตนา ก็แบหลาโจนเข้าในอัคคี, ฉวยคว้าได้กริชของพี่ยา จะแบหลาชีวันให้บรรลัย, น้องจะแบหลาครานี้ ตายตามพระพี่ที่หายไป. (อิเหนา).
แบะแฉะ
หมายถึงว. อาการที่นั่งเฉื่อยชาอยู่นาน ๆ, เฉื่อยชา, แฉะแบะ ก็ว่า.