ค้นเจอ 114 รายการ

พนัสดม

หมายถึง[พะนัดสะดม] น. ป่ามืด, ป่าทึบ.

ชระอับ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. อับ, มืดมัว, มืดคลุ้ม.

ทรอุ้ม

หมายถึง[ทอระ-] (กลอน) ว. ชรอุ่ม, มืด, มืดมัว.

ทวาบรยุค

หมายถึง[ทะวาบอระ-] น. ชื่อยุคที่ ๓ ของจตุรยุคตามคติของพราหมณ์ ในยุคนี้ธรรมะและอายุของมนุษย์ลดลงเหลือเพียง ๒ ใน ๔ ส่วนเมื่อเทียบกับในสมัยกฤดายุค. (ดู จตุรยุค).

ตโมหร

หมายถึงน. พระจันทร์. (ส. ตโมหร ว่า ผู้คลายความมืด).

ทะมึน

หมายถึงว. มีลักษณะดำมืดสูงใหญ่น่าเกรงขาม, ตระมื่น ก็ว่า.

ข้างแรม

หมายถึงน. ส่วนของเดือนจันทรคติที่พระจันทร์มืด คือ ตั้งแต่แรมคํ่าหนึ่งไปถึงสิ้นเดือน.

ทะมื่น

หมายถึงว. มีลักษณะดำมืดสูงใหญ่น่าเกรงขาม, ตระมื่น ก็ว่า.

มิคสัญญี

หมายถึงน. ชื่อยุคหนึ่งที่มีแต่รบราฆ่าฟันเบียดเบียนกัน. (ป.).

เข้าไต้เข้าไฟ

หมายถึงว. เริ่มมืดต้องใช้แสงไฟ, พลบ, ใช้ว่า เวลาเข้าไต้เข้าไฟ.

ตม,ตม-,ตม-,ตโม,ตโม-

หมายถึง[ตะมะ-] น. ความมืด, ความเศร้าหมอง, ความเขลา. (ป.; ส. ตมสฺ).

ชอื้อ

หมายถึง[ชะ-] ว. ชื้อ, มืดมัว, มืดคลุ้ม, ครึ้ม, อับแสง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ