ค้นเจอ 60 รายการ

โพง

หมายถึงก. ตัก, วิด, เช่น โพงน้ำ. น. ชงโลง; ภาชนะสำหรับตักนํ้าในบ่อลึก ๆ, ถ้ามีคันถ่วงเพื่อให้เบาแรงเวลาตักขึ้น คันนั้นเรียกว่า คันโพง; ผีชนิดหนึ่งกล่าวกันว่าชอบกินของสดคาว; เรียกแมวตัวผู้ขนาดใหญ่.

โพงพาง

หมายถึงน. เครื่องมือดักปลาชนิดหนึ่ง เป็นถุงตาข่ายรูปยาวรี ใช้ผูกกับเสาใหญ่ ๒ ต้นที่ปักขวางลำนํ้า สำหรับจับปลากุ้งทุกขนาด.

โพทะเล

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Thespesia populnea (L.) Sol. ex Corrêa ในวงศ์ Malvaceae ขึ้นริมนํ้า ใบคล้ายใบโพปราสาท ดอกสีเหลือง โคนกลีบดอกด้านในสีม่วงคล้ำ รากใช้ทำยาได้.

โพธิ,โพธิ-,โพธิ์

หมายถึง[โพทิ-, โพ] น. ความตรัสรู้; ชื่อต้นไม้เป็นที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า, บัดนี้หมายถึงต้นไม้จำพวกโพ. (ป., ส.).

โพธิญาณ

หมายถึงน. พระปัญญาที่ทำให้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).

โพน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จอมปลวก, เนินดิน.

โพนเพน

หมายถึงก. โงนเงน, โอนเอน.

โพปราสาท

หมายถึงดู โพขี้นก.

โพยมัน,โพยมาน

หมายถึง[พะโยมัน, พะโยมาน] น. โพยม, ท้องฟ้า, อากาศ. (ส.).

โพรง

หมายถึง[โพฺรง] น. ช่องที่กลวงเข้าไป เช่น โพรงไม้ โพรงจมูก.

โพล้เพล้

หมายถึงน. เวลาพลบคํ่า, เวลาจวนคํ่า, เวลาเข้าไต้เข้าไฟ, เพล้โพล้ ก็ว่า, ใช้ว่า พี้โพ้ ก็มี.

โพสพ

หมายถึง[โพสบ] น. ชื่อเทพธิดาประจำข้าว, เจ้าแม่แห่งข้าว, ใช้ว่า ไพสพ ก็มี.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ