ตัวกรองผลการค้นหา
ตระทรวง
หมายถึง[ตฺระซวง] (โบ) น. กระทรวง. (สามดวง).
ตระไน
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) น. นกกระไน เช่น เขาคุ่มกระตรุมกระไตร ตระไนนี่สนั่นเสียง. (สรรพสิทธิ์). (ดู กระไน).
ตระแบ่
หมายถึง[ตฺระ-] (โบ) ก. แผ่. (อนันตวิภาค).
ตระโบม
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ก. โลมเล้า, กอด, กระโบม ก็ว่า.
ตระพัง
หมายถึง[ตฺระ-] น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง กระพัง หรือ สะพัง ก็ว่า. (เทียบ ข. ตฺรพำง ว่า บ่อที่เกิดเอง).
ตระหนัก
หมายถึง[ตฺระหฺนัก] ก. รู้ประจักษ์ชัด, รู้ชัดแจ้ง.
ตระหนี่ตัว
หมายถึงก. หวงตัว ไม่ยอมให้ใครอุ้ม (ใช้แก่เด็ก).
ตระโอม
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ก. โอบกอด.
ตันตระ
หมายถึง[-ตฺระ] น. ลัทธิฮินดูยุคหลัง ว่าด้วยพิธีกรรมเพื่อบูชาพระศิวะและศักติของพระองค์; ชื่อคัมภีร์หนึ่งในลัทธิตันตระ.
ผู้สืบตระกูล
หมายถึงน. ลูกหลานที่เป็นชายซึ่งสืบวงศ์สกุลโดยไม่ขาดสาย.
พลตระเวน
หมายถึง[พน-] (โบ) น. พลตำรวจพระนครบาลผู้ตรวจตราเหตุการณ์.
พุทธตันตระ
หมายถึงน. นิกายหนึ่งในพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน ซึ่งเกิดขึ้นจากการนำหลักพิธีกรรมของฮินดูตันตระมาผสมกับหลักปรัชญาปารมิตาของนิกายมาธยมิกะหรือศูนยวาท.