ตัวกรองผลการค้นหา
ทิ้งถ่วง
หมายถึงดู หิงห้อย, หิ่งห้อย.
ไทยหลวง
หมายถึงน. ไทยใหญ่.
บวง
หมายถึงก. บูชา เช่น บวงเทพทุกเถื่อนถํ้า มณฑล ทวีปเอย. (นิ. นรินทร์), มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น บนบวง บวงสรวง บำบวง.
แปวง
หมายถึงน. แปที่วางอยู่บนจันทันกันสาดหรือจันทันระเบียงของเรือนไทย โบสถ์ วิหาร หรือวางอยู่บนจันทันสำหรับอาคารที่มีหลังคาทรงปั้นหยา.
ผักขวง,ผักขี้ขวง
หมายถึงดู ขวง ๑.
พวงคราม
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Petrea volubilis L. ในวงศ์ Verbenaceae ใบแข็งและคาย ดอกสีม่วงครามเป็นกลีบ ๕ แฉก คล้ายรูปดาว ออกเป็นช่อใหญ่.
พวงชมพู
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาขนาดเล็กชนิด Antigonon leptopus Hook. et Arn. ในวงศ์ Polygonaceae ดอกสีชมพูรูปหัวใจเล็ก ๆ ออกเป็นช่อยาว ออกดอกตลอดปี.
พ่วงพี
หมายถึงว. อ้วนลํ่า.
เพชรร่วง
หมายถึงน. เพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่เจียระไนแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำเป็นเครื่องประดับหรือเครื่องใช้.
มหาดเล็กหลวง
หมายถึงน. ข้าราชการในราชสำนักมีหน้าที่รับใช้พระมหากษัตริย์.
มหาวงศ์
หมายถึงน. ชื่อหนังสือพงศาวดารลังกา แต่งเป็นภาษาบาลีโดยพระมหานาม เพื่อเรียบเรียงตำนานพระพุทธศาสนาและเหตุการณ์บ้านเมืองของลังกาทวีปตั้งแต่สมัยแรกเริ่มจนถึงรัชสมัยพระเจ้าคชพาหุ.
มะข่วง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกำจัด. (ดู กำจัด ๑).