ตัวกรองผลการค้นหา
ศิลา
หมายถึงน. หิน. (ส.; ป. สิลา).
หน้าผา
หมายถึงน. ด้านภูเขาที่มีแผ่นหินตั้งชัน.
ง่อน
หมายถึงน. ก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป เช่น เงื้อมง่อน ว่า เงื้อมแห่งก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป.
ลูกหินบด
หมายถึงน. หินแท่งกลมยาวสำหรับบดยา, คู่กับ แม่หินบด.
หินแปร
หมายถึงน. หินที่แปรสภาพจากหินเดิม โดยการกระทำของความร้อน ความดัน และปฏิกิริยาเคมี.
กังสดาล
หมายถึง[-สะดาน] น. ระฆังวงเดือน เช่น แว่วสำเนียงเสียงระฆังกังสดาล. (อิเหนา).
กระดุ
หมายถึงน. การตีหม้อด้วยหินดุให้เข้ารูป.
ฟองทะเล
หมายถึงน. หินที่ปรุเป็นรู ๆ อยู่ในทะเล.
กุ
หมายถึง(โบ) ก. กรุ เช่น กุกดดดาน คือ กรุกระดาน. (จารึกสยาม).
ชิวหินทรีย์
หมายถึงน. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. (ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย).
พกนุ่น
หมายถึง(สำ) ว. ใจเบา, ใช้เข้าคู่กับคำ พกหิน ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น.
ก่อฤกษ์
หมายถึงก. ทำพิธีเริ่มก่อสร้าง เช่น วางอิฐวางหิน.