ตัวกรองผลการค้นหา
ประสัยห,ประสัยห-,ประสัยห์
หมายถึง[ปฺระไสหะ-, ปฺระไส] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ส. ปฺรสหฺย; ป. ปสยฺห).
โอภาปราศรัย
หมายถึง[-ปฺราไส] ก. ทักทายด้วยความสนิทสนมเป็นกันเอง.
เสือก
หมายถึงก. ไสไป, ผลักไป; สาระแน, (เป็นคำไม่สุภาพ).
ประสัยหาการ
หมายถึง[ปฺระไสหากาน] น. การข่มเหง.
ปักษกษัย
หมายถึง[ปักสะกะไส] น. การสิ้นปักษ์.
ปสัยห,ปสัยห-,ปสัยหะ
หมายถึง[ปะไสหะ] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).
ปากตะขาบ
หมายถึงน. รูปเป็นง่ามอย่างเขี้ยวตะขาบ; ชื่อกบไสไม้มีคมเป็นง่ามสำหรับไสไม้ให้เป็นลวดลาย, ปากจะขาบ ก็เรียก.
ภวกษัย
หมายถึง[พะวะกะไส] น. ความสิ้นภพ, นิพพาน. (ส.).
อายุกษัย
หมายถึง[-กะไส] น. การสิ้นอายุ, ความตาย. (ส.; ป. อายุขย).
กะเตก
หมายถึงก. ไสช้างให้เดิน, มักพูดสั้น ๆ ว่า เตก.
น้ำแข็งกด
หมายถึงน. น้ำแข็งไสที่ใส่กระบอกหรือแก้วอย่างหนา กดให้เป็นแท่ง.
เฉด
หมายถึงก. ขับไล่ไสส่ง เช่น เฉดหัวไป. ว. คำร้องไล่หมา.