ตัวกรองผลการค้นหา
มัชฌ,มัชฌ-
หมายถึง[มัดชะ-] น. ท่ามกลาง. (ป.; ส. มธฺย).
เปศลมัธย์
หมายถึง[-สะละมัด] ว. มีเอวอ่อน. (ส.).
มัธยมา
หมายถึง[มัดทะยะมา] ว. มัชฌิมา, ปานกลาง. (ส.).
เวมัติก,เวมัติก-
หมายถึง[-มัดติกะ-] ว. สงสัย, ไม่แน่ใจ, ลังเล. (ป.).
มัทนะ
หมายถึง[มัดทะนะ] น. กามเทพ. (ป., ส. มทน).
สมรรถ,สมรรถ-
หมายถึง[สะมัด, สะมัดถะ-, สะหมัดถะ-] ว. สามารถ. (ส. สมรฺถ ว่า ผู้สามารถ; ป. สมตฺถ).
มัชชาระ
หมายถึง[มัดชาระ] น. แมว. (ป.; ส. มารฺชาร).
หูชอง
หมายถึงน. เชือกใบลานสำหรับมัดลานหนังสือ.
กัมมัชวาต
หมายถึง[กำมัดชะวาด] (แบบ) น. กรรมชวาต, ลมเบ่ง. (ป.).
เปลาะ,เปลาะ ๆ
หมายถึง[เปฺลาะ] น. ระยะที่มัดหรือขอดไว้เป็นตอน ๆ, ลักษณะที่มัดหรือขอดไว้เป็นตอน ๆ, เช่น ผูกเป็นเปลาะ แก้ปัญหาเป็นเปลาะ ๆ, ลักษณนามเรียกสิ่งที่มัดหรือผูกให้เป็นตอน ๆ เช่น มัดไต้ ๓ เปลาะ หรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ปัญหามี ๔ เปลาะ.
มัทนียะ
หมายถึง[มัดทะนียะ] ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ชวนให้เมา. (ป. มทนีย).
มัธยันห์
หมายถึง[มัดทะยัน] น. เวลากลางวัน, เที่ยงวัน. (ส. มธฺยาหฺน).