ค้นเจอ 257 รายการ

กุย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. หมัด, กำปั้น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลูก ว่า ลูกกุย เช่น เตรียมลูกกุยมาทั่วที่ตัวดี. (ขุนช้างขุนแผน).

กุระ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Sapium indicum Willd. ในวงศ์ Euphorbiaceae ขึ้นตามที่ลุ่มนํ้าขังและริมคลองนํ้ากร่อย ทุกส่วนมียางขาว ผลกลม แก่จัดแยกออกเป็น ๓ ซีก, สมอทะเล ก็เรียก.

กุรุส

หมายถึงน. มาตรานับจำนวน เท่ากับ ๑๒ โหล หรือ ๑๔๔. (อ. gross).

กุล,กุล,กุล-

หมายถึง[กุน, กุนละ-, กุละ-] น. ตระกูล, สกุล. (ป., ส.).

กุล

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นพิกุล. (ดู พิกุล).

กุลธิดา

หมายถึง[กุนละ-] น. ลูกหญิงผู้มีตระกูล.

กุลบดี

หมายถึง[กุนละ-] น. หัวหน้าตระกูล. (ส.).

กุลบุตร

หมายถึง[กุนละ-] น. ลูกชายผู้มีตระกูล.

กุลสัมพันธ์

หมายถึง[กุนละ-] ว. เกี่ยวเนื่องกันทางตระกูล. (ป.).

กุลา

หมายถึงดู ช้อนหอย ๒.

กุลาตีไม้,กุลาตีอก

หมายถึงน. การเล่นชนิดหนึ่งในงานพระราชพิธี. (กฎ. ราชบุรี; ดึกดำบรรพ์).

กุลี

หมายถึงน. คนรับจ้างทำงานหนักมีหาบหามเป็นต้น.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ