ตัวกรองผลการค้นหา
สากิยบุตร
หมายถึงน. สาวกของพระพุทธเจ้า.
สากิยมุนี
หมายถึงน. ศากยมุนี, พระนามของพระศากยพุทธเจ้า. (ป.).
สาแก่ใจ
หมายถึงว. หนำใจ, สะใจ, (มักใช้ในความประชดหรือแดกดัน) เช่น บอกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับเขา โดนเขาด่ามา สาแก่ใจไหมล่ะ วันนี้เงินเดือนออก ต้องจ่ายให้สาแก่ใจ.
สาคเรศ
หมายถึง[-คะเรด] (กลอน) น. แม่นํ้า, ทะเล.
สาคูน้ำเชื่อม
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยสาคูเม็ดใหญ่ใส่น้ำเชื่อม.
สาง
หมายถึงน. หวี, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสาง.
สาด
หมายถึงน. เสื่อ, มักใช้ประกอบหลังคำ เสื่อ เป็น เสื่อสาด.
สาดน้ำรดกัน
หมายถึง(สำ) ก. กล่าวให้ร้ายซึ่งกันและกัน, ก่อให้เกิดความเสียหายแก่กันและกัน.
สาตรา
หมายถึง[สาดตฺรา] (โบ) น. ของมีคม. (ส. ศสฺตฺร; ป. สตฺถ).
สาธย,สาธย-,สาธยะ
หมายถึง[-ทะยะ-] ว. ควรทำให้สำเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน. (ส. สาธฺย).
สาธยาย
หมายถึง[สาทะยาย, สาดทะยาย] น. การท่อง, การสวด, การทบทวน, เช่น สาธยายมนต์, (ปาก) การชี้แจงแสดงเรื่อง เช่น สาธยายอยู่นั่นแหละ ไม่รู้จักจบเสียที. (ส. สฺวาธฺยาย; ป. สชฺฌาย).
สาธารณูปการ
หมายถึงน. กิจการเกี่ยวกับการสงเคราะห์บุคคลที่ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ เช่น คนชรา คนพิการ เด็กกำพร้า. (อ. public assistance); การก่อสร้างและบูรณปฏิสังขรณ์ทางศาสนา เช่น งานด้านสาธารณูปการ.