ค้นเจอ 2,257 รายการ

ใจ

หมายถึงน. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด ใจซื่อ; จุดสำคัญของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ใจมือ, บริเวณที่ถือว่าเป็นจุดสำคัญของสถานที่ เช่น ใจบ้านใจเมือง.

อนัญสาธารณ์

หมายถึง[อะนันยะสาทาน] ว. เป็นพิเศษไม่ทั่วไปแก่คนอื่น. (ป. อนญฺสาธารณ).

สาบาน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

สาบาญ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ประจักษ,ประจักษ-,ประจักษ์

หมายถึงว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตา ประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).

ซึ้งใจ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ซึ่งใจ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

อีสาน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

อิสาน, -สาณ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

หฤทย์

หมายถึง[หะรึด] ว. เกี่ยวแก่ใจ; ภายใน; น่ารัก. (ส.).

ศาสนีย,ศาสนีย-,ศาสนีย์

หมายถึง[สาสะนียะ-, สาสะนี] ว. สมควรจะสั่งสอน. (ส.).

เห็น

หมายถึงก. อาการของตาที่ประสบรูป, ปรากฏแก่ตา, ปรากฏแก่ใจ, คิดรู้.

สารัตถ

หมายถึง[สารัดถะ-] น. เนื้อหาหลัก, ใจความสำคัญ, ความคิดสำคัญของเรื่อง.

เสมอใจ

หมายถึงว. เหมือนใจ, ได้ดังใจ.

สามิกะ

หมายถึงน. เจ้าของ; ผัว. (ป.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ