ตัวกรองผลการค้นหา
สติวิปลาส
หมายถึง[-วิปะลาด] ว. มีสติฟั่นเฟือนคล้ายคนบ้า, สัญญาวิปลาส ก็ว่า.
สติสัมปชัญญะ
หมายถึงน. ความระลึกได้และความรู้ตัว, ความรู้สึกตัวด้วยความรอบคอบ, เช่น จะทำอะไรต้องมีสติสัมปชัญญะ.
สิ้นสติ
หมายถึงก. สลบ, หมดความรู้สึก, เช่น เขาตกใจแทบสิ้นสติ เขาถูกต่อยจนสิ้นสติ. ว. อาการที่ขาดความรู้สึกตัว เช่น เที่ยวดึก ๆ ทุกคืน พอกลับถึงบ้านก็นอนหลับเหมือนสิ้นสติ.
เสียสติ
หมายถึงว. มีสติฟั่นเฟือน, คุ้มดีคุ้มร้าย.
หมดสติ
หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.
คอสติกโซดา
หมายถึงน. โซดาแผดเผา. (อ. caustic soda).
ติงส,ติงส-,ติงสติ
หมายถึง[ติงสะ-] (แบบ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. (ป. ตึส, ตึสติ).
ติงสติม,ติงสติม-
หมายถึง[ติงสะติมะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓๐ เช่น ติงสติมสุรทิน. (ป.).
บุพเพนิวาสานุสติญาณ
หมายถึง[บุบเพ-] น. ความรู้เป็นเครื่องระลึกได้ถึงขันธ์ที่อาศัยอยู่ในก่อน, การระลึกชาติได้. (ป. ปุพฺเพนิวาสานุสฺสติาณ).
เผลอสติ
หมายถึง[-สะติ] ก. หลงลืมสติไปชั่วขณะ, ขาดสติไปชั่วขณะ.
ลิปสติก
หมายถึงน. เครื่องสำอางชนิดหนึ่งสำหรับทาริมฝีปากให้เป็นสีต่าง ๆ มักเป็นสีแดงหรือชมพู โดยมากทำเป็นแท่งเล็ก ๆ. (อ. lipstick).
สติแตก
หมายถึงก. ควบคุมสติไม่ได้.