ค้นเจอ 275 รายการ

กะเทาะ

หมายถึงก. ล่อนหลุดออกมาเป็นชิ้น ๆ หรือเป็นแผ่น ๆ, ทำให้ล่อนหลุดออก เช่น กะเทาะเม็ดบัว. น. สิ่งของหรือเปลือกไม้ที่หลุดล่อนออกมาจากพื้นเดิมหรือจากต้น เช่น กะเทาะมะขาม.

ขอทาน

หมายถึงก. ขอเงินหรือสิ่งของเลี้ยงชีวิต, หากินทางขอสิ่งที่ผู้อื่นให้. น. เรียกบุคคลที่หาเลี้ยงชีพอย่างนั้นว่า ขอทาน.

ขอโทษ,ขอประทานโทษ

หมายถึงก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ใช้เป็นคำสุภาพเมื่อรู้สึกว่าจะเป็นการล่วงเกินผู้อื่น.

ขอบทาง

หมายถึง(กฎ) น. แนวริมของทางเดินรถ.

ขอประทาน

หมายถึงก. ขอสิ่งของ, ขออนุญาต, (มักใช้นำหน้าคำที่พูดกับผู้ใหญ่).

คทา

หมายถึง[คะทา] (แบบ) น. ตะบอง. (ป.).

คนทา

หมายถึง[คน-] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Harrisonia perforata (Blanco) Merr. ในวงศ์ Simaroubaceae มักขึ้นเป็นหมู่ในป่าโปร่ง สูงได้ถึง ๘ เมตร มีหนามทั่วต้น ใบคล้ายมะขวิดแต่เขื่องกว่า ดอกสีขาว ผลกลมแป้นขนาดราวหัวแม่มือ ทุกส่วนมีรสขม ใช้ทำยาได้ กิ่งใช้ทำไม้สีฟัน, สีฟันคนทา หรือ กะลันทา ก็เรียก, พายัพเรียก จี้ หรือ หนามจี้.

ฉทานศาลา

หมายถึง[ฉ้อทานนะสาลา] น. ศาลาเป็นที่ทำทาน ๖ แห่ง, บางทีเขียนว่า ศาลาฉทาน.

โซเดียมไฮโดรเจนกลูทาเมต

หมายถึงน. เกลือกรดชนิดหนึ่ง มีสูตร HOOC·(CH2)2·CH(NH2)COONa ลักษณะเป็นผลึกสีขาว ละลายนํ้าได้ ใช้ประโยชน์ชูรสอาหาร มักเรียกกันว่า ผงชูรส. (อ. sodium hydrogen glutamate).

ถีบทาง

หมายถึง(กลอน) ก. เดิน.

ทักษิณานุประทาน

หมายถึงน. การทำบุญอุทิศส่วนกุศลเพิ่มให้แก่ผู้ตาย. (ส.).

ทัดทาน

หมายถึงก. กล่าวหรือแสดงออกเป็นทำนองห้ามหรือท้วงเพื่อให้งดไว้.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ