ตัวกรองผลการค้นหา
ละล้าละลัง
หมายถึงว. ห่วงหน้าห่วงหลัง, พะวงหน้าพะวงหลัง, พะวักพะวน, เช่น เกิดไฟไหม้ละล้าละลังคว้าอะไรไม่ถูก.
ถา
หมายถึงก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
เก็บหน้าผ้า
หมายถึงก. ทอกันหน้าผ้าไม่ให้เส้นด้ายหลุดออกมา.
ทันน้ำทันฝน
หมายถึงว. ให้ทันหน้านํ้าหน้าฝน, ให้ทันฤดูกาล.
หม่อมราชวงศ์
หมายถึงน. คำนำหน้าชื่อบุตรของหม่อมเจ้า.
หมางเมิน
หมายถึงก. ห่างเหินเพราะขุ่นเคืองใจจนไม่อยากเห็นหน้า.
หุรัม
หมายถึงว. ในเบื้องหน้า, ภพหน้า. (ป. หุรํ).
คอตั้งบ่า
หมายถึงว. อาการที่แหงนหน้าขึ้นสูง ๆ.
เซียว
หมายถึงว. ไม่สดใส, ไม่สดชื่น, (ใช้แก่หน้า).
เหย
หมายถึง[เหฺย] ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
เหยเก
หมายถึงว. เบ้เบี้ยวไป (ใช้แก่หน้า).
คนจร
หมายถึงน. คนแปลกหน้า, คนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.